Definicja trekkingu
Trekking ? forma turystyki, uprawiana w trudnych warunkach terenowych i klimatycznych. Wyróżnia się kilka form trekkingu. Najpopularniejszą jest trekking klasyczny (górski), będący formą pośrednią między wspinaczką a turystyką pieszą. Termin trekking pochodzi od słowa trek używanego na południu Afryki i oznaczającego wędrówkę Burów w czasie zdobywania kolejnych ziem. W turystyce trekking zaczął najpierw odnosić się do wędrówek pieszych w Himalajach nepalskich i indyjskich1.
Inne formy trekkingu to m.in. pustynny, tropikalny, lodowcowy, polarny, rzeczny, na bagnach, na wulkanach.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Trekking
Wspinaczka klasyczna
Wspinaczka klasyczna ? rodzaj wspinaczki polegający na pokonywaniu drogi wspinaczkowej używając jedynie rąk i nóg. Sprzęt wspinaczkowy służy tutaj jedynie do asekuracji. Niedozwolone jest chwytanie się haków, stawanie na spitach, podciągania na linie, czy wspinania się po linie poręczowej.
Istnieje wiele stylów wspinaczki klasycznej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka_klasyczna
Kilka faktów
Wspinaczka ? przemieszczanie się w terenie na tyle stromym, że wymaga on użycia rąk co najmniej do utrzymania równowagi.
W powyższej definicji mieszczą się tak różne działalności, jak wspinanie na kilkumetrowe kamienie (bouldering) i wchodzenie na ponad ośmiokilometrowe góry.
Wspinaczka niegdyś uważana była za sport przestrzenny, taki jak żeglarstwo czy szybownictwo. Upowszechnienie i popularyzacja sztucznych ścian wspinaczkowych i zawodów wspinaczkowych przesunęło nieco akcenty w stronę ?boiskowości?. W dalszym ciągu jednak dla znacznej części wspinających się działalność ta, to co najmniej pasja lub nawet sposób na życie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wspinaczka#Historia